Palce w pralce – masz poczucie rytmu?

Palce w pralce – gra towarzyska firmy Rebel.

Lubicie piosenkę We will rock you? Jeśli tak, ta gra jest dla Was! Poważnie mówię! W trakcie rozgrywki Palce w pralce wszyscy uczestnicy przez cały czas wybijają rytm tej najpopularniejszej piosenki zespołu Queen.

gra palce w pralce

Kwestie techniczne związane z grą:

Palce w pralce przeznaczone są dla osób, które ukończyły 8 rok życia. Minimalna liczba uczestniczących w grze – 4 osoby, maksymalna – 12 osób. Z tego możemy wyciągnąć prosty wniosek – jest to typowa rozgrywka na imprezę, gdyż im więcej osób bierze udział w grze – tym lepsza zabawa.

Gra składa się z 2 kart dotyczących zasad gry, 40 kart gestów, 10 kart Kula i 1 karty – przygotowanie do gry.

Palce w pralce – jak grać:

Zasady nie są szczególnie skomplikowane. Każdy uczestnik zabawy ma przed sobą jedną, uprzednio wylosowaną kartę gestu. Karta jest odkryta tak, aby wszyscy mogli zobaczyć jaki symbol przedstawia. Wybieramy osobę, która zacznie. Na początku wybijany jest rytm We will rock you przez wszystkich graczy w następujący sposób: 2 klaśnięcia o uda, jedno klaśnięcie w dłonie, 2 klaśnięcia o uda, jedno w dłonie.

Osoba rozpoczynająca zabawę, w wybranym momencie po 2 klaśnięciach o uda, zamiast klasnąć raz w dłonie – pokazuje wyraźnie swój symbol (w dalszej rozgrywce jak osoba ma kilka kart gestów, wybiera dowolny z nich). Następnie znów razem ze wszystkimi klaszcze w uda, po czym znowu nie klaszcze, tylko wywołuje wybraną przez siebie osobę jej gestem. Osoba, której znak został przedstawiony, musi szybko rozpoznać swój symbol, po czym po dwóch uderzeniach o uda, wykonuje swój gest – potem znów klaszcze o uda – i przedstawia znak dowolnie wybranej osoby. Brzmi prosto? Na początku tak jest, ale im więcej kart gestów na stole, tym trudniej 😉

Jeśli ktoś się pomyli – nie rozpozna swojego gestu, źle wykona symbol, zgubi rytm – bierze kartę kula. Czyta jej treść i za karę bierze jeszcze jedną kartę gestu. Przegrywa ta osoba, która zbierze najwięcej kul.

Palce w pralce – zalety i wady:

Jakie są zalety?

  • w trakcie gry będziesz się baaardzo dużo śmiać – gwarantuję! 😉

  • dobra okazja do poćwiczenia swojego refleksu

  • naprawdę wczujesz się w rytm!

  • świetny wybór, aby rozkręcić imprezę bądź spotkanie rodzinne

  • wiele śmiesznych gestów

Jakie zaś są wady?

  • po skończeniu gry cały czas będziesz nucił We will rock you 😉

  • początek gry może wydawać się trochę nudny

  • mało kart kula – według mnie powinno być ich przynajmniej dwa razy więcej

  • przy małej grupie osób gra nie ma większego sensu – czwórka to minimum

Podsumowanie:

Palce w pralce to zdecydowanie gra przeznaczona na większe spotkanie ze znajomymi lub rodziną. Mam tę grę od dwóch lat i z ręką na sercu muszę przyznać, że grałam w nią maksymalnie z 5 razy. Mimo to, wysoko oceniam tę grę i doceniam pomysł jej twórców. Same karty gestów są fajne i faktycznie można się nieźle zakręcić w trakcie rozgrywek. Polecam wszystkim, którzy mają poczucie rytmu i lubią gry na spostrzegawczość. Jeśli ktoś nie czuje się na siłach – odradzam tę grę. Jest ona nieco specyficzna i uważam, że nie każdemu się spodoba. Jednak warto dać jej szansę, bo naprawdę można się dużo pośmiać.

Palce w pralce – moja ocena gry: 6/10

Tutaj macie krótką recenzję, którą znalazłam na yt i jest bliska mojej opinii. Możecie sobie obejrzeć tutaj: KLIK

A ja jak zwykle na koniec pytam Was, czy mieliście tę grę w swoich palcach? 😉 Dajcie znać czy graliście, czy chcielibyście zagrać, jakie Waszym zdaniem są wady i zalety.

palcewpralce

Sonia

Opublikowano Bez kategorii, czas wolny, gry, hobby, impreza, refleks, rozrywka, rytm, szybkość | Otagowano , , , , , , , , , , , , | Skomentuj

Dobble – czy jesteś bardzo spostrzegawczy?

Dobble – gra towarzyska firmy Rebel

Mam dla Was wyjątkową grę o bardzo uroczej nazwie – Dobble. Kim jest Dobble? Małym fioletowym stworkiem, którego na pewno pokochają wszystkie dzieci, a także część dorosłych 😉

DOBBLE

Gra Dobble wpadła w moje ręce dwa lata temu. Na początku byłam sceptycznie nastawiona – jakiś dziwny stworek, znaki, symbole… O co tu chodzi? Jednakże kiedy przeczytałam instrukcję i rozpoczęłam grę, przekonałam się, że piękno tej gry tkwi w jej prostocie.

Kwestie formalne:

Opakowaniem gry jest mała, okrągła, metalowa puszka, która może nam się przydać do rozgrywki, 55 okrągłych papierowych kart, oraz okrągłej instrukcji. Gra jest przeznaczona dla 2-8 osób, dostępna od 6 roku życia, czas przeciętnej rozgrywki jest bardzo różny, ale raczej każda jedna mini-gra trwa maksymalnie 5 minut.

Zasady gry:

W instrukcji Dobble opisanych jest pięć mini-gier, choć odkryliśmy wraz z moim mężem, że można samemu stworzyć swoje warianty rozgrywek. Co do podstawowych pięciu gier, to moją ulubioną jest wciąż pierwsza.

Możecie wybierać jedną z pięciu mini-gier przed grą, albo możecie zagrać we wszystkie po kolei (wtedy punkty ze wszystkich rozgrywek sumują się – wszystko jest wyjaśnione w instrukcji). Dobble to gra oparta na spostrzegawczości i refleksie– każda karta przedstawia osiem obrazków w różnych rozmiarach. Każde dwie karty mają dokładnie dwa wspólne symbole. Celem jest jak najszybsze zauważenie tego wspólnego symbolu. Jeśli chodzi o rozgrywki, to w jednej mini-grze gracze próbują zdobyć jak najwięcej kart, w innej jak najszybciej odłożyć karty – za każdym razem chodzi o szybkość i spostrzegawczość.

Gra Dobble – zalety i wady:

Jakie są zalety?

  • intensywne i szybkie mini-gry

  • dużo śmiechu

  • każda rozgrywka jest bardzo emocjonująca

  • zasady banalnie proste

  • świetna na rozruszanie imprezy

  • w niezauważalny sposób ćwiczysz mózg 😉

  • świetne metalowe pudełko, które trudno zniszczyć, za to możesz wszędzie je ze sobą zabrać, gdyż zajmuje mega mało miejsca

Jakie zaś są wady:

  • przy dłuższej grze mózg się męczy i potrzebujesz przerwy

  • wykonanie kart – na pierwszy rzut oka są świetne, jednak przy tak szybkich rozgrywkach bardzo łatwo jest zniszczyć te karty – zagiąć, złamać… Producenci mogli stworzyć coś trwalszego

  • ciągłe przegrywanie może być frustrujące 😉

Podsumowanie:

Moim zdaniem Dobble powinno się znaleźć w każdym domu. Jest to gra, która wciągnie całą rodzinę. Prosta, mała, szybka – a przy tym przynosi dużo śmiechu i zabawy. Plusem także są świetne wzorki na kartach. Wspomnę tutaj, że aktualnie na rynku dostępnych jest kilka wariantów, ja opisałam ten klasyczny – zresztą właśnie ten mam w domu i serdecznie Wam polecam.

Dobble – moja ocena gry: 8,5/10

Koniecznie dajcie mi znać, czy mieliście już okazję zagrać gdzieś w tę grę towarzyską. Może widzieliście ją u kogoś na imprezie? A może sami ją macie? Lubicie grać w Dobble?

Odsyłam Wam na koniec do krótkiej reklamy, która idealnie przedstawia Dobble: KLIK

gra dobble

Sonia

Opublikowano czas wolny, gry, hobby, impreza, refleks, rozrywka, szybkość | Otagowano , , , , , , , | Skomentuj

Jenga – jeden zły ruch i po zabawie!

Gra zręcznościowa Jenga firmy Hasbro.

Cześć wszystkim! Dzisiaj… Jenga! Być może nie zaliczymy jej do tradycyjnych gier planszowych, ale myślę że nie zgrzeszę, jeśli umieszczę Jengę na moim planszówkowym blogu 😉

jenga

Jenga towarzyszy nam już od wielu lat. W moim domu była praktycznie od zawsze. Uwielbiałam ją jako dziecko, nastolatka, a teraz nadal jest jedną z moich ulubionych gier. Wymaga ona od gracza dobrej koncepcji, a przede wszystkim rozwagi, cierpliwości, no i oczywiście – zręczności!

Kwestie formalne:

Jenga składa się z 54 drewnianych prostokątnych klocków, rękawa do układania wieży i oczywiście instrukcji obsługi. Całość zapakowana jest w zgrabne, prostokątne pudełko. Gra dozwolona jest od 6 roku życia, graczy może być moim zdaniem wielu, choć przyjęło się, że maks powinien wynosić 8 osób, czas trwania jednej rozgrywki jest baaardzo różny, aczkolwiek nie nastawiajmy się, że będziemy budować wieżę przez 30 minut, bo to raczej niemożliwe (no chyba, że z długimi przerwami ;)).

Zasady gry:

Zasady są banalnie proste. Na początku wspólnie budujemy wieżę ze wszystkich klocków (możemy wykorzystać rękaw, ale nie musimy) i wybieramy jakąś osobę, aby zaczęła turę. Osoba ta wyciąga dowolny klocek z wieży (jedną ręką!) i kładzie go według schematu na samej górze wieży. Nie można przy tym dotykać innych klocków, a przede wszystkim trzeba uważać, aby nie zwalić wieży. Po upływie kilku sekund osoba z lewej strony ma ruch. I tak w kółko. Nie ma tutaj wygranych – jest tylko przegrany, no i oczywiście taką osobą jest ten, który spowoduje zawalenie się wieży.

Gra Jenga – zalety i wady:

Zalety:

  • ćwiczysz zręczność

  • dobrze się bawisz przy budowaniu wieży

  • możesz się pośmiać

  • bardzo proste reguły

  • wielkie emocje!

Wady:

  • czasem zbyt szybko się kończy 😉

  • zawalenie budowli robi dość duży hałas

  • przystępowanie do nowej rozgrywki nieco monotonne, ponieważ zawsze od początku trzeba dokładnie zbudować wieżę

Podsumowanie:

Gra Jenga jest świetnym wyborem, zwłaszcza na imprezę, ale także na spokojny, rodzinny wieczór. Przyniesie Wam wiele fajnych emocji, krzyków, okrzyków, nie tylko radości 😉 Uważam, że jest to jedna z lepszych gier, jakie możemy spotkać na rynku. Polecam wszystkim, małym i dużym :)

Jenga – moja ocena: 8,5/10

Na koniec odsyłam Was do krótkiego filmiku, który pokazuje, jak grać w Jengę: KLIK

I jak zwykle na koniec, pytam się Was, Kochani: graliście? Polecacie? Jak wielkie wieże udało się Wam stworzyć? Czekam na Wasze komentarze! 😉

gra jenga

Sonia

Opublikowano czas wolny, gra planszowa, gry, gry, hobby, rozrywka | Otagowano , , , , , , , , , , | Skomentuj

Superfarmer – zdobądź wszystkie zwierzątka

Gra Superfarmer – wydawnictwo Granna.

Dzisiaj chciałabym oprowadzić Was po świecie planszówki Superfarmer. Moim zdaniem – i wyrażę to już na początku tego wpisu – jest to jedna z najlepszych polskich gier planszowych, jak nie najlepsza 😉

gra Superfarmer

Superfarmer wydany był pierwotnie przez Karola Borsuka jako Hodowla zwierzątek w 1943 roku. Ponownie rozprowadzaniem gry zajęło się wydawnictwo Granna w 1997 roku, już pod tytułem Superfarmer. Autor gry był matematykiem, wykładał na UW, jednak kiedy stracił pracę w czasie wojny, zajął się tworzeniem, a następnie sprzedażą swojej gry. Dzięki temu, dzisiaj w naszych domach możemy cieszyć się tą wspaniałą planszówką! Warto wiedzieć, że gra została przetłumaczona na wiele języków i podbija świat. Tutaj macie fajny filmik, z którego dowiecie się więcej o historii gry: KLIK

Kwestie formalne:

Superfarmer w dzisiejszej, najnowszej wersji jest przeznaczony dla 2-4 osób, w wieku od 7 lat. Składa się z 4 planszy, 2 dwunastościennych kostek, 120 kartoników z wizerunkami zwierząt (60 królików, 24 owce, 20 świń, 12 krów, 4 konie), 4 plastikowych figurek małych psów, 2 plastikowych figurek dużych psów, no i oczywiście z instrukcji obsługi.

Zasady gry:

Może Was zaskoczę, ale nie chcę Wam psuć zabawy, opowiadając szczegółowo o tym, jak grać w Superfarmera. Rozgrywka jest tak świetna, że warto samemu zapoznać się z instrukcją obsługi, w której wszystko jest naprawdę bardzo fajnie wyjaśnione. Ja mogę powiedzieć tylko tyle, że na początku Superfarmer może się wydać nieco skomplikowaną, matematyczną grą, ale kiedy zaczniemy już grać, to okazuje się, że wcale nie trzeba być matematycznym mistrzem, aby dobrze sobie radzić w tej rozgrywce 😉

Sam początek nie jest zbytnio pasjonujący, ale kiedy nasza kolekcja zwierzątek zaczyna rosnąć – oj, wtedy naprawdę adrenalina idzie w górę 😉 Cała frajda polega na tym, że gra oparta jest na rachunku prawdopodobieństwa. Każdy z graczy może wymieniać zwierzęta, może je kolekcjonować – wszystko zależy od taktyki i od tego, czy lubimy ryzykować, czy też nie. Celem gry jest zdobycie po jednej sztuce z każdego gatunku zwierząt. To, jak do tego dojdziemy zależy tylko od nas. Wygrywa osoba, która jako pierwsza osiągnie ten cel.

Gra Superfarmer – zalety i wady:

Zalety:

  • uruchamiamy szare komórki 😉

  • chcąc nie chcąc, liczymy w głowie

  • możesz dać się porwać szaleństwu ryzyka (np. nie kupując małego i dużego psa ;))

  • piękna grafika

  • po zrozumieniu zasad, stają się one całkiem proste, a przede wszystkim logiczne

  • poprzez rozgrywkę małe dzieci mogą polubić matematykę 😉

  • można grać w tę planszówkę tysiąc razy, a nigdy się nie znudzi!

Wady:

  • czasem nagła utrata wszystkich zwierzątek może doprowadzić do frustracji 😀

Podsumowanie:

Gra Superfarmer jest świetną grą planszową dla małych i dużych. Pomimo – jak się wydaje na początku – trudnych zasad, rozgrywka jest pasjonująca i wciągnie każdego gracza. Moim zdaniem gra została tak perfekcyjnie stworzona, że nigdy nie może się znudzić, tak samo jak nigdy nie przewidzisz, co się zaraz stanie. W mojej opinii jest to jedna z najlepszych gier, w jaką w życiu grałam. Są w niej emocje, szybkie tempo, zaskakujące decyzję, podejmowanie ryzyka – wszystko, czego oczekuję od dobrej rodzinnej planszówki. A już fakt, że została stworzona przez polskiego profesora jest taką wisienką na torcie. Z czystym sercem polecam każdemu z Was!

Superfarmer – moja ocena: 10/10

A jakie jest Wasze zdanie? Graliście już w tę epicką planszówkę? Koniecznie dajcie znać, co Wy sądzicie o tej grze :)

gra superfarmer 2

Sonia

Opublikowano czas wolny, gra planszowa, gry, hobby, rozrywka | Otagowano , , , , , , , , , | Skomentuj

Gra Ego – czy starczy Ci odwagi, aby zagrać?

Gra Ego firmy Trefl.

W dzisiejszym wpisie chciałabym przedstawić Wam jedną z najpopularniejszych gier imprezowych, a jest nią gra Ego.

 

gra ego

Formalności związane z grą:

Gra Ego pojawiła się w Polsce w 2015 roku. Wiek: od 14 lat. Jeśli chodzi o kwestie techniczne, to zdecydowanym plusem jest jej wygląd – począwszy od prostego, kwadratowego, przyciągającego wzrok pudełku, na schludnej (i przede wszystkim małej!) zawartości kończąc. Jest to ważny aspekt, ponieważ samo opakowanie zabiera dużo miejsca, lecz wystarczy wyjąć akcesoria ze środka i wtedy bez problemu możemy zabrać grę ze sobą.

Co wchodzi w skład gry? 220 dwustronnych kart z pytaniami, 18 dużych żetonów, 120 małych żetonów, okrągła plansza i oczywiście instrukcja obsługi.

Przejdźmy teraz do najważniejszej kwestii – jakie są zasady gry?

Gra Ego jest naprawdę bardzo prosta – domyślam się, że to jeden z powodów, dla których jest częstym wyborem na domowej imprezie. Żeby rozgrywka miała sens, potrzebnych jest minimum 2 graczy, chociaż moim zdaniem lepiej żeby było ich co najmniej 3, ponieważ często odpowiedzi odnoszą się do osoby siedzącej po prawej/lewej stronie. Prawda jest taka, że im więcej grających tym lepiej, choć maksymalnie w grze może wziąć udział 6 osób.

Każdy zaczyna z trzema dużymi żetonami (tzw. żetony odpowiedzi) i dziesięcioma małymi żetonami (tzw. żetony punktacji). Na środku rozkładamy planszę i kładziemy na niej tyle żetonów, ile ma każdy z graczy plus dodatkowe dziesięć. Czyli np. jeśli grają 4 osoby, to na środku kładziemy 50 żetonów.

Zaczyna dowolna osoba od wyciągnięcia karty ze stosu kart (z doświadczenia polecam rozłożenie kart na minimum trzy kupki – jest ich naprawdę dużo i takie rozwiązanie powinno nieco ułatwić wyciąganie kart). Czyta po cichu pytanie z jednej strony karty, a później z drugiej strony i wybiera jedno z nich, po czym czyta je na głos. Pytanie jest krótkie, a najważniejsze są odpowiedzi – zawsze trzy. Osoba czytająca kartę, wybiera odpowiedź według własnego sumienia i wybiera duży żeton (na jednym jest jedna kropka – odpowiadająca pierwszej odpowiedzi, drugi i trzeci żeton z kropkami – analogicznie) i wystawia go przed siebie czarnym dnem do góry, czyli tak, aby pozostali gracze nie widzieli, z iloma kropkami jest to żeton.

W tym momencie inne osoby zastanawiają się, jak odpowiedziała na to pytanie osoba czytająca pytanie i również stawiają przed sobą duży żeton z kropkami – ale to nie wszystko! Do tego dokładają 1 lub 2 małe żetoniki – jeśli ktoś jest pewny swojej odpowiedzi – wystawia 2 żetoniki, jeśli nie – wystawia 1. Jednak zawsze trzeba wystawić żeton.

Kiedy wszyscy to uczynią, osoba której dotyczyło pytanie odkrywa żeton, a w ślad za nią idą pozostali. Ci, którzy odgadli poprawną odpowiedź, biorą po tyle żetoników z planszy, ile wystawili – ci zaś, którzy się pomylili, wyrzucają żetony na planszę. Osoba czytająca pytanie liczy, ile osób odpowiedziało poprawnie i tyle samo żetoników wyciąga z planszy. Czyli jeśli odgadła 1 osoba – bierze 1 żeton, jeśli 4 – to 4, a jeśli nikt – nie bierze nic. I wtedy kolejka przechodzi na osobę z lewej strony.

Formalny czas ustalony jest od 20 do 60 minut, ale to zależy od tego, ilu jest graczy. Gra Ego kończy się w chwili, w której nie ma już ani jednego żetonu na okrągłej planszy. Wygrywa ta osoba, która zebrała najwięcej małych żetoników.

gra ego

Gra Ego – zalety i wady:

Jakie są zalety?

  • mało akcesoriów

  • proste zasady

  • możesz się pośmiać (z innych lub samego siebie ;))

  • niektóre pytania są naprawdę zaskakujące

  • możesz dowiedzieć się dużo nowego o swoich znajomych, a nawet rodzinie

A jakie wady?

  • po kilku zagraniach znasz już wszystkie pytania, więc element zaskoczenia się bardzo zmniejsza – choć wciąż mogą zaskakiwać odpowiedzi osób, z którymi grasz

  • dość szybko kończy się czas rozgrywki

  • musisz zmieniać partnerów do gry, ponieważ granie z tymi samymi osobami kilka razy nie ma większego sensu

Podsumowanie:

Gra Ego jest świetnym wyborem, jeśli chcesz lepiej poznać swoich znajomych lub sprawdzić, jak dobrze ich znasz, pośmiać się, a czasem także ostro zaskoczyć. Jest to typowa planszówka na spotkanie z przyjaciółmi bądź rodziną, jednak żeby była ciekawa i miała sens, to warto grać w nią z różnymi ludźmi. Nie ukrywam jednak, że choć pytań jest dużo, to bardzo szybko poznajemy je wszystkie i wtedy nawet jeśli gramy z innymi osobami, to dla nas zabawa jest już mniejsza.

Ogólnie jednak fakt jest faktem, że większość pytań jest naprawdę fajnych! Też muszę tutaj podkreślić, że czasami gra Ego niesie ze sobą ryzyko – nieraz sama byłam oburzona odpowiedziami mojego męża, albo siostry, których – w moim mniemaniu – znam doskonale. Dlatego trzeba tutaj nieco wrzucić na luz i pamiętać, że nawet jeśli przegramy, to wcale nie znaczy, że nie znamy naszego towarzystwa 😉

Gra Ego – moja ocena: 6/10

A Wy? Mieliście okazję zagrać gdzieś w tę planszówkę, albo sami macie ją w domu? Jakie są Wasze wrażenia? Jak ją oceniacie? Koniecznie podzielcie się swoimi opiniami w komentarzach :)

Na koniec zapraszam do obejrzenia reklamy, którą wypuścił Trefl z okazji wypuszczenia gry na polskim rynku: KLIK

Sonia

 

Opublikowano czas wolny, gra planszowa, gry, gry, hobby, rozrywka | Otagowano , , , , , , | Skomentuj